“Mama, heb je nu een baby in je buik?”
Op de peutergroep waar Kate zit zijn een aantal mama’s zwanger of net bevallen. Kate is erg onder de indruk en vraagt me bijna dagelijks of er dan nu eindelijk een baby in mijn buik zit. Elf weken lang lieg ik en zeg ik ‘nee’ of ‘ik weet het niet’ maar dan mogen we eindelijk kijken en kan ik haar verblijden. We zijn in verwachting!
Het is wat onwerkelijk. Voor Kate, maar ook voor mama. Terwijl we amper zijn bekomen van het doorhakken van de knoop om voor een tweede te gaan, zit ik eind december onverwacht al met een Clearblue met daarop een overtuigend blauw streepje. Ineens heb ik het perfecte kerstkado voor de papa van Kate. Na nog een test (en dan nog vier) vertel ik het hem kerstavond.
Buiten dat we intens gelukkig zijn is het toch ook weer spannend. Hopen dat het blijft zitten en dat alles goed is. Voor dat ik zwanger werd van Kate verloor ik al eens na zes weken, en ik merk dat ik probeer niet te blij te zijn en mij nog even in te houden tot na de eerste echo om teleurstelling te voorkomen. Tegelijkertijd wil ik het van de daken schreeuwen en het op mijn voorhoofd tatoeëren, maar ik beheers me. We vertellen het alleen nog mijn familie. Mijn team.
Ik gooi mijn iPhone vol met alle apps die ik nog herinner van mijn zwangerschap van Kate. Mijn ‘baby’ groeit digitaal mee van een maanzaadje tot een vijg. Buiten dat het ook echt nog even goed moet landen heb ik amper tijd er van te genieten, want het leven raast in sneltreinvaart door. Voorstellingen, de operatie van de papa van Kate. ’s Avonds in bed pak ik mijn minuutje bezinning en realiseer ik me steeds een beetje meer wat er zich afspeelt in mijn lijf.
Vorige week de verlossende echo. Er wiebelt een prachtig kindje in mijn buik en Kate zit vol verwondering naar het scherm te kijken. Als de echoscopist vraagt of ze de baby even wil wiegen, friemelt ze onwennig aan mijn buik. Het kleintje op het scherm wiebelt vrolijk mee en op Kate haar gezicht verschijnt een trotse lach. Haar baby, eindelijk.
We zijn zielsgelukkig het met de wereld te kunnen delen. September 2018 verwachten we een broertje of zusje voor Kate. Klein wonder, je bent ontzettend welkom.
De mama van Kate
Ik lees terug ook! Vooral erg gelachen om de prinsessen-fase blog van laatst 😂
LikeLike
Gefeliciteerd! Ik ken je niet, maar lees je blog met plezier en herkenning, aangezien onze dochters ongeveer even oud zijn. Ik hoop dat je een fijne en gezonde zwangerschap hebt. 🙂
LikeLike
Dank je wel! ☺️
LikeLike