Met de laatste week school voor de boeg begint een tijd van afscheid en afsluiten. Mijn moederhart heeft daar altijd even tijd voor nodig. Nieuwe klassen, nieuwe juffen, nieuwe routine. Opgroeiende kinderen waar ik met trots maar ook een beetje met weemoed naar kijk. Kate neemt vrijdag afscheid van de kleuters. Na tweeënhalf jaar, waarin … Meer lezen over Afsluiten en uitzwaaien.
Het is kwart voor acht op zaterdagochtend. Ik schrijf dit vanuit bed. Wakker, en alleen. Dat wil zeggen, manlief ligt nog naast me, maar Mick ligt nog in zijn eigen bed...te slapen! Wie ons al langer volgt, zeker degene die ons volgt sinds we Mick kregen of daarvoor weet dat slapen sinds 1 september 2018 … Meer lezen over Slapen onder de verzwaringsdeken van Calmzy
Eindeloos hangen voor je kast, starend naar kleding waarvan je de helft niet goed past, of gewoon liever niet draagt. Spullen die nergens mee te matchen zijn. Schoenen waar je niet op kan lopen, maar ja, ze zijn zo mooi! Het gevoel dat je niets hebt om aan te trekken maar wel een uitpuilende kast? … Meer lezen over Project 333
Het is inmiddels alweer ruim drie maanden geleden dat ik Facebook en Twitter definitief wiste. Jaren eerder haalde ik mijn persoonlijke al offline, maar nu besloot ik ook de pagina’s van ‘Mama van Kate’ te verwijderen. Het koste tijd en energie die ik liever elders wilde besteden. Het bevalt super. In werkelijkheid was het onderdeel … Meer lezen over Minimaal online
Als ik dit schrijf ben ik ruim een week gestopt met de borstvoeding. Twee jaar en vier maanden heeft hij bij me gedronken, en dat had ik nooit gedacht of durven dromen. Waar het bij Kate helemaal niet lukte, haalde ik met Mick gemakkelijk de twee jaar. En we deden er nog vier maanden boven … Meer lezen over Aan alles komt een einde; gestopt met de borstvoeding.
Ik toets de code in van de voordeur en loop met Mick naar binnen. ‘Goedemorgen!’ roep ik naar mijn collega’s in de keuken. Mick loopt vol vertrouwen mijn groep op. Al twee jaar zijn deze ochtenden gelijk. We zetten de spullen klaar, we drinken een kopje koffie en verwelkomen samen de andere baby’s. Maar vandaag … Meer lezen over Gluren naar de buren; Mick gaat een groep verder.
Durf ik het op te schrijven? Als ik het neerzet is het echt. Goden verzoeken misschien? Maar het is zo fijn. En het is een feit. Ok, hier komt het: Mick slaapt al een paar weken door. Een week of vier nu. Ik leg Mick rond zeven uur in bed. Vaak moet ik ergens in … Meer lezen over Slaap lekker (door)
Met de trein de stad in is natuurlijk al een avontuur op zich. Door de regen, Amsterdam opsnuivend. Prins Hendrikkade, de woonboten, het Oosterdok. In de verte Nemo, de IJtunnel, en erachter het prachtige en imposante gebouw van het Scheepvaartmuseum, ons uiteindelijke doel. We dompelen ons vandaag onder in de wereld van de VOC, de … Meer lezen over Het Scheepvaartmuseum
Wat moet het fijn zijn een plek te hebben met gelijkgestemde waar je hardop kan zeggen hoe je het ouderschap ervaart. Wat je het meest fantastische vind aan ouder zijn. Maar ook dat het soms helemaal niet leuk is. Dat je het soms even niet meer weet. Waar je kan sparren over de dilemma's waarmee … Meer lezen over The Parent Tribe
Kerstvakantie. Een knisperend vuurtje. Een gospelkoor. Warme chocolademelk met slagroom en op de achtergrond het gegil vanuit de achtbaan. Tijd voor de Winter Efteling! Ok, ik kan niet over mijn hart verkrijgen te zeggen dat de Efteling mijn favoriete park is met kerst, dat zou Mickey me niet vergeven, maar een dikke vette tweede plek … Meer lezen over De winter Efteling
