Kerstvakantie. Een knisperend vuurtje. Een gospelkoor. Warme chocolademelk met slagroom en op de achtergrond het gegil vanuit de achtbaan. Tijd voor de Winter Efteling!

Ok, ik kan niet over mijn hart verkrijgen te zeggen dat de Efteling mijn favoriete park is met kerst, dat zou Mickey me niet vergeven, maar een dikke vette tweede plek is het zeker. Wat is het heerlijk om te struinen van plein naar plein, omgeven door sneeuw en lichtjes. Het Anton Pieckplein prachtig aangekleed, Langnek met zijn oorwarmers, en de imposante tent waar geschaatst en gespeeld kan worden.

Er zijn dit jaar twee nieuwe attracties in de Efteling. Een daarvan is nu al mijn nieuwe lievelings. ‘Fabula’, de 4D film die het oude Pandadroom heeft vervangen. Een kleine brombeer krijgt een wijze levensles van Klaas Vaak en wordt op een magisch avontuur gestuurd met een hysterisch grappige eekhoorn. Ze beleven avonturen op elk continent waar wij in 4D van kunnen meegenieten.

De ander, ‘De zes Zwanen’ in het sprookjesbos neemt je mee op de rug van een zwaan door het slot waar koningsdochter Elisa zes hemdjes breit voor haar zwanenbroers. Werkelijk prachtig gemaakt weer.

Mick genoot van alles wat rondjes draait en, natuurlijk, van het Carnaval Festival. Het deuntje zit waarschijnlijk tot eind januari in mijn hoofd, maar het was leuk te zien hoe hij er van genoot. Daredevil Kate was de hele dag vastberaden de Python te verslaan. Maar waar ze beneden net wel mee mocht, bleek het boven net niet. Dikke tranen, maar het leverde haar wel twee vip-kaarten op waarmee ze bij een attractie naar keuze via de uitgang naar binnen mocht, om zo geheel legaal voor te dringen. Om de adrenaline toch te laten stromen schommelde ze nog twee keer zonder angst in het grote schip. Veel stoerder dan haar moeder dat meisje.

De hele afgelopen week riep ik al dat het me zo leuk leek om Mick door het sprookjesbos te zien hobbelen nu hij zo goed kan lopen. Ik zag hem al aan het hekje van de heks rammelen, verwonderd struinen door kabouter huisjes en met één oor luisteren aan één van de muzikale paddenstoelen. Ons geluk, Mick viel zo’n beetje op de drempel van het sprookjesbos in slaap en sliep bijna twee uur onafgebroken. Lekker dan. (Al was het slapen an sich helemaal geen slecht idee.)

Gelukkig werd hij net voor het einde van het sprookjesbos wakker, te laat om nog een sprookje mee te pikken , maar zo konden we toch nog gaan voor een werkelijk epische paddestoelen foto met zijn zus. Deel van de missie geslaagd.

We sluiten ons nog een laatste keer aan bij één van de vuurtjes, waar het gospelkoor ‘De lichtpuntjes‘ staat te swingen. Kopje koffie, wat lekkers en dan loopt de dag op zijn eind. Onderweg naar de uitgang pakken we de lichtshow ‘Aquanuna’ nog mee en met koude voeten maar een warm hart stappen we in de auto naar huis.

Dank voor een mooie dag!

De mama van Kate