We begeven ons in het land der autostoeltjes. Kate ontgroeit de Maxi-Cosi en wil graag vooruit kijken. Dus op naar de volgende stap. Het land der autostoeltjes is een bijzonder land. Met grote verschillen in prijsklasse, en grote variatie in meningen en goedbedoelde adviezen.   Wat voor stoel kopen we? Vooruit, achteruit, een stoel die meedraait, kantelt, vast aan de gordel, vast aan de auto. Beste uit de test of prijsknaller? Oftewel, kopen we een autostoeltje van €40, €100 of van €350,- of meer? Je wilt tenslotte toch het beste voor je kind?

En is dit niet waar je als ouder elke keer weer tegen aan loopt? De reclames liegen er niet om. Ook al ben je voor jezelf stukken nuchterder (een gezichtscrème van honderd euro bied me echt niet veel meer dan mijn vertrouwde potje Nivea) voor je kind is het toch anders. Want wat als je nu niet die super-de-luxe mega dure spullen koopt, doe je je kind dan niet te kort? Want als ik de reclame mag geloven speel ik bijna met het leven van mijn kind als ik haar niet laat slapen op een luchtdoorlatend en ademend matras met speciaal luchtdoorlatend en ademende matrasbeschermer EN bijbehorende matrashoezen. Gezien deze reclame-uitingen faal ik dus hopeloos als moeder met mijn Ikea matrasje. Gelukkig sta ik stevig in mijn schoenen.  Wat babyspullen betreft ben ik zo’n beetje Miss Marktplaats. Kinderkamer, kinderwagen. Natuurlijk wilde ik graag die geweldig mooie all black Bugaboo Buffalo special edition, met zijn grote banden en strak design. Maar ja, gezien het feit dat dat zo’n beetje een maandsalaris kost, en we liever investeren in vliegtickets naar opa en oma, rijden we nu trots in een Bugaboo Cameleon vintage edition. Ook het kamertje van Kate komt van Marktplaats. Het heeft hier en daar een buts, maar het functioneert, het is ontzettend sfeervol en het kan nog jaren mee. Zonde om duizenden euro’s uit te geven aan nieuwe spullen, vinden wij dan hè.

Maar wat veiligheid betreft is het toch anders. Je wilt natuurlijk niet bezuinigen op het welzijn van je kind. En daarom ga ik nu al weken winkel in en winkel uit op zoek naar het juiste autostoeltje. Zo’n beetje iedereen in mijn omgeving heeft een ander stoeltje, en daarmee ook een geheel eigen beredenering waarom ik juist dat stoeltje zou moeten kopen. Dit varieerde van ‘Alle stoeltjes zijn goedgekeurd hoor, dus ook de heel goedkope stoeltjes zijn goed’ tot ‘Wij hebben het stoeltje wat het beste uit de test kwam en voor minder doen we het niet’. Ja, daar kom ik dus niet verder mee.

Ook in de winkel was het lastig. Of nou ja, winkels dus. De ene winkeljuffrouw wees me in de richting van stoeltje A. De ander meer richting stoeltje B. Wilde ik dat ze achteruit bleef kijken, dat is tenslotte een beetje de nieuwe norm? Wilde ik dat de stoel bevestigd zou kunnen worden aan de auto, of zou een gordel volstaan? Maar linksom of rechtsom, moet het nu echt wel honderden euro’s kosten?  Je vraagt je misschien af, ‘Is de veiligheid van je kind het geld niet waard?’ Tuurlijk wel, als het moet koop ik een stoel van €1500 euro (serieus, in heb er eentje gezien…). Maar betaal je niet stiekem ook voor de naam op het labeltje?

Na veel wikken en wegen kochten we vandaag tijdens de MamaMazeldagen van Prenatal een Maxi-Cosi Priori. Een veilige stoel, vooruit gericht, met kantel mogelijkheden en voor een degelijke prijs. Ze zit er goed in, trots zelfs, kan uit het raam kijken, en met het hoofdsteun-verkleinkussen maken we de overstap van babystoel naar peuterstoel wat kleiner. We hebben ons huiswerk gedaan en ik heb er inmiddels het volste vertrouwen in dat we Kate op een veilige manier in de auto vervoeren. Missie volbracht. Case closed.

Volgende stap, fietsstoeltje. Oh jee. Ik ga mij vast een beetje inlezen.

 
De mama van Kate