Terwijl ik sta te koken opent Kate rustig het laatje onder de oven en haalt de bakvormen tevoorschijn. Eentje, nog eentje. Daar komt de muffinvorm, nog een springvorm, en de braadslede.  Voldaan steekt ze over richting het kastje onder de gootsteen. Het kratje met tupperware wordt uit de kast gehaald en zorgvuldig geleegd, daarna worden de theedoeken opnieuw gesorteerd. Onderweg naar de voorraadkast zet ze de magnetron aan.

Terwijl ik mij de volgende ochtend aankleed hoor ik hoe ze in de badkamer het mandje met nagelakjes pakt, hoe ze de laden van het badkamermeubel opent en hoe de eerste spullen in de wc verdwijnen. Nee nee, mama to the rescue, toch maar even in je kamertje spelen. Ik heb net één been in mijn spijkerbroek als ik hoor hoe ze met precisie alle luiers uit de commode haalt.  

 Nadat ik Kate die middag in het invalidetoilet van een museum heb verschoond en zelf ook nog even wil plassen trekt zij de hele wc rol leeg. Grootste lol. Grootste rommel. Ik laat haar, ze zit tenminste niet aan iets smerigs, en mama’s moeten nu eenmaal ook plassen. Terwijl ik het even later opruim duikt ze in de luiertas en nog net weerhoud ik haar ervan het leeg te kiepen. Ik gooi mijn tas op mijn rug en vis Kate net op tijd bij de prullenbak vandaan.

Mijn kleine ontdekkingsreiziger. Achter elke deur een nieuw avontuur, in elke la een nieuwe wereld. Columbus ontdekte de nieuwe wereld en vond Indianen, Kate ontdekt de wereld en vind zonnebloemolie, deegrollers, washandjes, dvd’s en rijstwafels. Hoe vaker mama ‘nee’ zegt, des te groter de uitdaging.  

 Je hebt er je handen vol aan. Sneller dan het licht en standvastiger dan menig politicus. Alles wordt meerdere keren per dag overhoop gehaald en het liefst daarna nog een keer.

Maar frustratie maakt snel plaats voor acceptatie. Want zeg nu zelf? Hoe erg is nou een keuken vol bakspullen als je even je kopje koffie kan drinken? Of een vloer vol tijdschriften als je net even dat telefoontje moet plegen? Is het niet heerlijk dat ze zich eindeloos kunnen vermaken met plastic bakjes en deksels terwijl jij even achterover leunt?

Van het beddengoed dat ze uit de wasmand trok maken we de mooiste tent. De babyfoon die ze van de vensterbank pikte wordt een telefoon (hallo?!) en met de pannen en pollepels beginnen we een bandje. 

Mijn kleine ontdekkingsreiziger, ik ontdek de wereld met je mee.

De mama van Kate