“We don’t need a handful of people doing zero waste perfectly. We need millions of people doing it imperfectly.” Anne Marie Bonneau, Zero Waste Chef.

Ik denk dat dit de beste manier is om mijn poging plastic-vrij te zijn te omschrijven. Een maand lang zonder plastic. Het bleek al vrij snel een illusie. De supermarkten verpakken letterlijk alles in plastic. Het midden in een verhuizing zitten en vervolgens op vakantie naar plastic fantastic Amerika. Het was nog best een uitdaging. Maar, ik liet me niet ontmoedigen en ben gegaan voor zo plastic-free-als-mogelijk. En dat lukte aardig.

Zelf tassen mee naar de supermarkt (en de snackbar!). Herbruikbare zakjes voor groente, fruit en brood. Zeep en shampoobars. Bamboe wattenstaafjes en herbruikbare watten schijfjes en een menstruatiecup. Best heel interessant om te zien hoeveel mogelijkheden er al zijn! De eerste helft van de maand vloog voorbij en ik had er al vrij snel een aardig systeem in.

De tweede helft van de maand begon met een heerlijke week in Disney World waar ze zeer goed bezig zijn met het beperken van plastic. Binnen het Walt Disney World resort, alsmede alle resorts daarbuiten worden geen plastic rietjes meer gebruikt, en geen plastic bekers. De kleine flesjes shampoo en douchegel die wij altijd zo graag meepikte naar huis zijn vervangen door grote flessen met pompje in de douche en stukken zeep. Grotere verpakking, minder plastic, en geen flesjes die je na één keer je haar wassen in de prullenbak gooit.

Week twee, aan het strand, begon direct met een grote uitdaging…boodschappen. Een ieder die hier wel eens boodschappen heeft gedaan weet dat ze het liefst een plastic tasje per product gebruiken, en zo kwam het dat de papa van Kate de eerste avond gelijk thuis kwam met een gigantische verzameling plastic tasjes. Ehm….Geen punt, we gebruiken ze wel om het plastic in te scheiden. Dit plan viel helaas meteen weer in het water want in Florida kan je plastic verpakkingen wel recyclen maar niet de tasjes. Later leerde we dat de supermarkt zelf, in dit geval Walmart, een inzamelpunt heeft in de winkel voor de tassen. Klinkt een beetje als dweilen met de kraan open maar het gaat om het idee.

De Atlantische kust van Florida is een van de grootste broedplaatsen van de loggerhead seaturtle. De stranden liggen vol nesten en er wordt hard gewerkt de schildpadden te beschermen. Zo worden de nesten afgezet met lint en in de gaten gehouden, en er wordt zo weinig mogelijk licht gebruikt langs de directe kust om kleintjes niet in de war te brengen wanneer ze ’s nachts naar zee lopen vanuit het ei. Helaas is het grootste gevaar voor de zeeschildpadden op dit moment plastic. Ze verwarren het voor voedsel en raken verstrikt in het afval. We hadden de grote eer aanwezig te zijn bij de vrijlating van twee schildpadden, Ariël en Ursula, die na gered te zijn wegens plastic weer terug mochten naar zee. Wat een emotioneel moment, en wat een extra stok achter de deur om dit door te zetten, ook na juli.

Thuis in Atlanta wordt het plastic gescheiden opgehaald, maar is het algemeen bekend dat het allemaal eindigt op een grote hoop. En dus verschuift de focus weer naar zo weinig mogelijk plastic gebruiken. Ik neem een herbruikbare waterfles mee in mijn tas, evenals een herbruikbare koffiebeker voor Starbucks. Ik heb hergebruikbare rietjes en een beker en een fles voor Kate en Mick. Bij de winkel gooi ik zo veel mogelijk in mijn handtas of ik vraag of ik zelf mag inpakken. Er werd overigens door de Amerikaanse kassajuffrouw wel wat vreemd opgekeken toen ik met een kar vol losse groente bij de kassa kwam. Buiten mijn eigen kleine bijdrage komen we om in plastic. Verpakkingen van speelgoed, tasjes, zakjes, bakjes, kleerhangers. Er komt geen einde aan.

Een perfecte plastic-free july was het niet. Maar elke golf begint als rimpel. Alles wat ik deze maand heb veranderd in mijn gewoontes kan en wil ik blijven doen. Het bewustzijn is groot. Evenals de verbazing. Wat een verpakkingsmaatschappij. Het is in sommige gevallen best een investering. Hierin zit ook de ‘imperfect’. Om helemaal zonder te gaan kost tijd en geld. Maar het gaat er dus om te doen wat je kan, alle kleine beetjes helpen.

Mijn doel is om onze hoeveelheid afval zo ver mogelijk terug te brengen. Zo min mogelijk plastic, zo min mogelijk wegwerpartikelen, en wat we in huis halen blijven recyclen.

Wil je zelf ook meer doen tegen het plastic? Kijk eens op Leven zonder afval. Of bezoek de website van Plasic free July voor meer informatie en links naar andere instanties.

Vanuit Atlanta,

De mama van Kate