Zeven jaar geleden alweer werd ik als voorlezer aangenomen bij de Guusje Nederhorst Foundation. Dat voorlezen werd poppenspelen en jarenlang bezochten we kinderen in verschillende opvangsvormen met een een interactieve voorstelling van Woezel en Pip. Nu, 2016, is de 'Guusje Nederhorst Foundation' 'Stichting het Vergeten Kind' geworden. En wat is er veel veranderd. Niet in de basis, … Meer lezen over Kate’s Favorites: Het vergeten Kind
Een half jaar geleden schreef ik al over onze oude hond. Over wat ze voor ons betekende en dat we haar nog lang niet konden missen. Deze winter zou ze 15 jaar oud geworden zijn. Maar dinsdag namen we onverwacht afscheid. Nou ja onverwacht. Achteraf bekeken zag ik het al mijlenver aankomen. Ze was zo … Meer lezen over Afscheid van een vriend
"U heeft iets op uw schouder hoor" zegt de mevrouw bij de kassa met een vies gezicht. Ik kijk naar m'n schouders en haal ze op. "Ach ja,snot en tranen" zeg ik nonchalant "Het hoort erbij" en snel pak ik mijn bonuskaart. Snot en tranen. Het is zo veel meer dan dat. Op mijn schouder … Meer lezen over Schouder
Ik staar naar de tv. RTL Nieuws. Half acht. Weer die foto. Dat rode shirtje. Gezichtje in het zand. Een traan rolt langs m'n wang. Dan Boedapest. Ik zie een gezin. Papa, mama, baby. In een bomvolle trein, ze willen naar Duitsland. Maar de trein stopte te snel. Vlakbij een kamp. Een -kamp-! Het gezin … Meer lezen over Vluchten
Ik had gehoord van het ongeluk. Gelezen in de krant, gezien op het nieuws. Een bus. Een gezin met een klein kindje. Moeder overleefde het ongeval niet. Geschrokken. Even meegeleefd. "Het zal je gebeuren." En toen weer door. Je kan je tenslotte niet alles persoonlijk aantrekken. Tot op mijn werk ineens de telefoon ging. Het … Meer lezen over Het nieuws, ineens dichtbij
Mamavankate 