Drie kinderen zitten er tegenover mij in bad. Vanaf de wc kijk ik hoe ze elkaar nat spetteren en proberen golven te maken. Hoge, heel hoge, golven. Ze gieren van het lachen, en ik zie hoe de druppels van de spiegel lopen. Vandaag mag het. Ik vis ze uit bad, droog ze af, en begin … Meer lezen over Ik ben de oppas
Twee weken thuis en de mist van de jetlag begint langzaam op te trekken. Het was een flinke dit jaar. Een nacht overgeslagen aan boord, en vervolgens nachtenlang niet voor drieën 's nacht slapen. Ik was kapot. Maar terwijl ik de zombie-modus langzaam van mij afschud denk ik nog even terug aan drie fantastische weken. … Meer lezen over Jetlag
Zeven jaar geleden alweer werd ik als voorlezer aangenomen bij de Guusje Nederhorst Foundation. Dat voorlezen werd poppenspelen en jarenlang bezochten we kinderen in verschillende opvangsvormen met een een interactieve voorstelling van Woezel en Pip. Nu, 2016, is de 'Guusje Nederhorst Foundation' 'Stichting het Vergeten Kind' geworden. En wat is er veel veranderd. Niet in de basis, … Meer lezen over Kate’s Favorites: Het vergeten Kind
Een half jaar geleden schreef ik al over onze oude hond. Over wat ze voor ons betekende en dat we haar nog lang niet konden missen. Deze winter zou ze 15 jaar oud geworden zijn. Maar dinsdag namen we onverwacht afscheid. Nou ja onverwacht. Achteraf bekeken zag ik het al mijlenver aankomen. Ze was zo … Meer lezen over Afscheid van een vriend
Ja hoor. Ik zit op de bank. Mijn eigen bank. En mijn meisje ligt heerlijk te slapen in haar eigen bed, in haar eigen kamer. Halleluja we hebben het gehaald. 120 dagen hebben we gezworven. Eindelijk kunnen we nu weer een gezin zijn. Alleen met zijn drieën. Het klinkt zo vanzelfsprekend, maar wat een rijkdom. … Meer lezen over Inpakken en wegwezen; deel 3
Maandagochtend. Schiphol. 'Ben geland' schrijft ze. 'Top! We staan er!' Kate en ik staan samen te wachten bij de schuifdeuren van aankomsthal 3. Elke keer gaat die deur weer open. Nog steeds niks. Drie over negen geland. Het is nu half tien. Wat duurt wachten altijd lang. Ineens staat ze achter me, mijn kleine zusje, … Meer lezen over Even thuis.
Lieve Kate, Vandaag ben ik jarig. 31 jaar. Normaal gesproken leef ik enorm toe naar mijn verjaardag. Ik ben dol op jarig zijn. Maar dit jaar ging het wat stilletjes voorbij. Zo druk met de verbouwing thuis, wonend in een ander huis. En daarnaast was het ook een doodnormale werkdag. Het was wel even prima … Meer lezen over Een brief aan Kate
Mamavankate 