Ik ben verliefd. Zo ongelooflijk verliefd. Verliefd op dat mooie koppie. Dat piekhaar. Verliefd op dat ondeugende lachje als ze iets stiekems doet. Verliefd op haar enthousiasme wanneer Sesamstraat begint. Verliefd als ik haar plots zie dansen in mijn achteruitkijkspiegel op dat stomme liedje in de top 40. Verliefd als ze ineens voor me opduikt … Meer lezen over Verliefd
And if I should hold on through the tears and the laughter. Would it be beautiful? Or just a beautiful disaster? Simpel liedje van Kelly Clarkson. Maar de titel is me altijd bijgebleven. Beautiful Disaster. Rampzalig prachtig. Ik deed een theateropleiding en hij kwam daar werken. Het was geweldig. Maar het was gedoemd om te … Meer lezen over Rampzalig prachtig
Toen ik hoorde dat een deel van de familie dit weekend in Orlando zou zijn kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en kroop ik even het internet op om te kijken voor een ticket. Je weet het tenslotte nooit. Geheel tegen de verwachting vond ik een koopje en begon het akelig te kriebelen. Hoe leuk … Meer lezen over Onverwacht snoepreisje
We begonnen 2015 ineens als ouders, de papa van Kate en ik. Het jaar daarvoor stonden we in de Amsterdamse binnenstad te kijken naar het vuurwerk en wisten we het zeker, 2014 werd ons jaar. Trouwen, huwelijksreis, stoppen met de pil. Topjaar. Een jaar later, op de valreep van 2014 naar 2015, waren onze dromen … Meer lezen over 2015
Vorig jaar hebben we de kerst als in een waas aan ons voorbij laten gaan, Kate was tenslotte nog geen week oud, dus gordijnen dicht, cocoonen en in pyama aan een geimproviseerd kerstdiner. Dit jaar, met kate alweer één, hebben we er weer eens een ouderwets famillie-hop-feest van gemaakt. Kerstavond bij de ene schoonfamlie, eerste … Meer lezen over After Christmas
Een half jaar geleden schreef ik al over onze oude hond. Over wat ze voor ons betekende en dat we haar nog lang niet konden missen. Deze winter zou ze 15 jaar oud geworden zijn. Maar dinsdag namen we onverwacht afscheid. Nou ja onverwacht. Achteraf bekeken zag ik het al mijlenver aankomen. Ze was zo … Meer lezen over Afscheid van een vriend
Met z'n viertjes in pyama op de bank. Samen de intocht kijken. Aart staartjes op de kade, hij ziet de boot nog niet. Ze komen toch wel? Ja! Daar is hij hoor. Sinterklaas. Wat wil jij in je schoen? Mogen we hem vanavond zetten? Het mag. We staan met zijn vieren voor de gaskachel. We … Meer lezen over Daar wordt aan de deur gebeld
Ik vind mijzelf een redelijk stabiel persoon. Nuchter. Positief. Ben niet iemand die op de bank zit te huilen bij iedere tegenslag, meer eentje die haar schouders eronder zet en doorpakt. Maar ik heb één zwakte. En dat is mijn familie. Vanmorgenvroeg hebben Kate en ik mijn zusje uitgezwaaid op Schiphol. Dit na een heerlijk … Meer lezen over Zwaaien op Schiphol. Wèèr.
Met de hele familie naar de dierentuin. Dat klinkt als iets heel idyllisch, maar in ons geval, het geval van veertien personen, waarvan vijf kinderen, gaat het met een aantal hobbels en bochten. Terwijl ik Kate gisteren ochtend rustig haar broodje geef, loopt mijn ene zusje vloekend en tierend achter de drie honden aan, die … Meer lezen over Zoo Atlanta
Het is juli 2001. Ik stap uit het vliegtuig, loop de gate door. Vlinders in m'n buik, nerveus over waar ik terecht zou komen. Aan het einde van de gate staat een gezin op me te wachten. Het komende jaar is dit mijn familie, en is New York state mijn huis. Het schooljaar 2001-2002, na … Meer lezen over The other American family
Mamavankate 