Nu dat de herfst dan eindelijk doorzet, mag ik mij van mezelf weer overgeven aan de pepernoten (en de rest...) De winkels liggen vol met de meest uiteenlopende variaties, maar het lekkerst, en het leukst blijft het om ze samen te bakken. Recept voor 100 pepernoten: 250 gr zelfrijzend bakmeel1 100 gr boter (of een … Meer lezen over Recept: Tijd voor pepernoten
Drie kinderen zitten er tegenover mij in bad. Vanaf de wc kijk ik hoe ze elkaar nat spetteren en proberen golven te maken. Hoge, heel hoge, golven. Ze gieren van het lachen, en ik zie hoe de druppels van de spiegel lopen. Vandaag mag het. Ik vis ze uit bad, droog ze af, en begin … Meer lezen over Ik ben de oppas
Soms zijn er die momenten, dat je denkt, ik heb het toch maar verdomd goed voor elkaar. Twaalf jaar geleden liep ik degene tegen het lijf die het minst leek op alles wat ik ooit dacht dat bij mij zou passen. Maar het paste, en het bleek de liefde van mijn leven. Je zou maar … Meer lezen over Mr & Mrs (en mini- miss)
Twee weken thuis en de mist van de jetlag begint langzaam op te trekken. Het was een flinke dit jaar. Een nacht overgeslagen aan boord, en vervolgens nachtenlang niet voor drieën 's nacht slapen. Ik was kapot. Maar terwijl ik de zombie-modus langzaam van mij afschud denk ik nog even terug aan drie fantastische weken. … Meer lezen over Jetlag
Niets geeft mij zo een energie boost als het strand. Of het nu een wandeling is in hartje winter of zomers liggend op een handdoekje. Ik hou met heel mijn hart van het zand en de zee. Deze week zijn we voor twee dagen met mijn ouders naar de kust van South Carolina geweest. Hilton … Meer lezen over Vitamine zee
Na een dag vliegen landen we brak op de luchthaven van Atlanta. We rollen de trap op en kijken zoekend om ons heen, waar staan ze? Daar! De familie staat met spandoeken achter de balustrade. Lekker, we zijn weer 'thuis'. Kate heeft zich super gehouden in het vliegtuig. We hadden het geluk dat er een … Meer lezen over Welcome to Atlanta – Home away from home
Met de trein. Kate vind dat zo leuk. Mijn oma is jarig, ze wordt 84, en voor het avontuurlijke aspect gaan Kate en ik samen met de trein naar Bloemendaal. Maar dat is helemaal niet zo gemakkelijk in je eentje. Zonder wagen zou praktischer zijn, maar goed ze slaapt op de terugweg, en dus slepen … Meer lezen over Met de trein
Aaaaaaapie? Aaaaaaapie? Oh, zo genant. Liefkozend noem ik de papa van Kate soms apie. Ja I know, super klef, maar goed. Binnenshuis, wie hoort het, en wie heeft er geen koosnaampjes? Maar wat we tegenwoordig ook hebben, is een papegaai. En, je voelt hem aankomen, nu roept Kate al de hele ochtend "Aaaaapie" van onder … Meer lezen over Lawaai Papegaai
De wijsheid in pacht. Ouders vertellen over de ontwikkeling van hun kind. Advies geven over opvoedtechnieken, pedagogisch correct handelen. Zenuwachtig schuiven de ouders bij me aan. Want met de dagelijkse overdracht zouden er geen verrassingen meer moeten zijn, maar nu staat er ineens van alles op papier. Ingeschaald op leeftijd binnen het kind-volg-systeem. Opgetekend in … Meer lezen over 10 minuten
Zorgvuldig gepland zet ik Kate op het bed bij haar vader. Bekertje drinken erbij, en precies op tijd voor de ochtend-uitzending van Sesamstraat. Perfecte timing. Mooi. Kan ik snel even douchen. Dertig seconde later sta ik high-speed mijn haar in te soppen en mijn oksels te scheren terwijl Kate met dikke tranen tegen de douchdeur … Meer lezen over De mama-fase
Mamavankate 