Met de laatste week school voor de boeg begint een tijd van afscheid en afsluiten. Mijn moederhart heeft daar altijd even tijd voor nodig. Nieuwe klassen, nieuwe juffen, nieuwe routine. Opgroeiende kinderen waar ik met trots maar ook een beetje met weemoed naar kijk. Kate neemt vrijdag afscheid van de kleuters. Na tweeënhalf jaar, waarin … Meer lezen over Afsluiten en uitzwaaien.
“We don’t need a handful of people doing zero waste perfectly. We need millions of people doing it imperfectly.” Anne Marie Bonneau, Zero Waste Chef. Ik denk dat dit de beste manier is om mijn poging plastic-vrij te zijn te omschrijven. Een maand lang zonder plastic. Het bleek al vrij snel een illusie. De supermarkten … Meer lezen over Plastic free July.
Wist je dat het woord 'thuis' geen meervoud kent? Thuis; "In zijn huis of plaats waar iemand zich thuis voelt." Ik ben een huismuis. Of eigenlijk thuismuis. Als kind al had ik heimwee. Dagen voor een logeerpartijtje of schoolreisje lag ik al wakker. Afscheid nemen van mijn ouders en dan weg moeten van huis, liever … Meer lezen over Thuizen
Als halve Amerikaan (in hart, niet in bloed) volgen we de Amerikaanse verkiezingen op de voet. Met verbazing en vertwijfeling. Net als in vele andere opzichten is Amerika hier in een bijzonder en intrigerend land. Er wordt zo veel over geschreven, zoveel over gesproken, dat ik er nog maar weinig zinnigs aan toe kan voegen. … Meer lezen over Election Day
Twee weken thuis en de mist van de jetlag begint langzaam op te trekken. Het was een flinke dit jaar. Een nacht overgeslagen aan boord, en vervolgens nachtenlang niet voor drieën 's nacht slapen. Ik was kapot. Maar terwijl ik de zombie-modus langzaam van mij afschud denk ik nog even terug aan drie fantastische weken. … Meer lezen over Jetlag
Niets geeft mij zo een energie boost als het strand. Of het nu een wandeling is in hartje winter of zomers liggend op een handdoekje. Ik hou met heel mijn hart van het zand en de zee. Deze week zijn we voor twee dagen met mijn ouders naar de kust van South Carolina geweest. Hilton … Meer lezen over Vitamine zee
Na een dag vliegen landen we brak op de luchthaven van Atlanta. We rollen de trap op en kijken zoekend om ons heen, waar staan ze? Daar! De familie staat met spandoeken achter de balustrade. Lekker, we zijn weer 'thuis'. Kate heeft zich super gehouden in het vliegtuig. We hadden het geluk dat er een … Meer lezen over Welcome to Atlanta – Home away from home
Kate ligt nog in een diepe slaap wanneer ik 's ochtends vroeg het huis uit sluip om mijn vader van Schiphol te halen. Een uur later komen we terug en wordt Kate wakker met opa voor haar neus. Je ziet dat ze het even moet verwerken: "hè...opa?" Dan ineens, twee armen open, en ze vliegt … Meer lezen over Lange leven het internet; alles ver weg ineens dichtbij.
Toen ik hoorde dat een deel van de familie dit weekend in Orlando zou zijn kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en kroop ik even het internet op om te kijken voor een ticket. Je weet het tenslotte nooit. Geheel tegen de verwachting vond ik een koopje en begon het akelig te kriebelen. Hoe leuk … Meer lezen over Onverwacht snoepreisje
Ik vind mijzelf een redelijk stabiel persoon. Nuchter. Positief. Ben niet iemand die op de bank zit te huilen bij iedere tegenslag, meer eentje die haar schouders eronder zet en doorpakt. Maar ik heb één zwakte. En dat is mijn familie. Vanmorgenvroeg hebben Kate en ik mijn zusje uitgezwaaid op Schiphol. Dit na een heerlijk … Meer lezen over Zwaaien op Schiphol. Wèèr.
Mamavankate 